Wist je dat je wijs kunt worden door pottenbakken? De wijsheid van de pottenbakker komt niet zomaar uit de lucht vallen. Het is wijsheid die ontstaat door oefenen, door ploeteren, door vallen en opstaan, door tijd te nemen om te leren. Een pottenbakker leert veel over zichzelf omdat al zijn handelingen weerspiegeld worden door de draaivorm op de pottenbakschijf. Welke kwaliteiten kun je allemaal oefenen?
Geduld
Iedereen die wel eens aan een draaischijf gezeten heeft, heeft ervaren dat elke actie leidt tot een reactie in de klei. Als je bijvoorbeeld ongeduldig de klei probeert 'op te trekken' (voor de leken: de klei omhoog brengen), dan zal de vorm ongelijkmatig omhoog komen en gaat de vorm wiebelen. Als je bereid bent tot zelfreflectie zul je opmerken dat je ongeduldig werkt en dat je dus je handelingen met meer geduld moet uitvoeren. Dat zou dan kunnen leiden tot rustiger en daardoor gelijkmatiger de klei optrekken, met een mooi gelijkmatige vorm als resultaat. Als je van nature een wat ongeduldig persoon bent, kun je in het pottenbakken leren geduld te oefenen. En daar komen mooie potjes van!
Luisteren in plaats van willen
Als beginnende pottenbakker moet je leren luisteren naar de klei. Je kunt wel snel willen werken of de vorm die je in gedachten had aan de klei opdringen, maar dan zegt de klei 'bekijk het maar' en stort in, gaat bobbelen, wordt te dun, klapt om, gaat buikdansen (wiebelen), wordt ongelijk in de hoogte, wordt te nat of smeekt om water. Je moet dus luisteren naar wat de klei en de vorm nodig heeft. Daar worden de klei en jij blij van.
In het NU zijn door aandacht
Pottenbakken vraagt om aandacht. Als je pottenbakt ben je met al je aandacht gericht op wat je op dat moment aan het doen bent. Als je dat goed doet vallen je gedachten, je gevoel en je handelingen samen en dat is Flow! En hoe heerlijk is dat in onze drukke dagen en weken. Van een avondje of ochtend pottenbakken knap je gewoon op.
Doorzetten
Soms komen cursisten op hun eerste cursusdag bij mij met grote verwachtingen: "ik wil zo'n schaal gaan maken" zeggen ze en daarbij laten ze met een handen de grootte zien van een grote fruitschaal. Maar bij het pottenbakken komt niets vanzelf. Elke centimeter hoogte van je vorm moet je overwinnen. Je begint met een kleine hoeveelheid klei, bijvoorbeeld 400 gram. Pas als je de hoeveelheid klei optimaal weet te gebruiken door zoveel mogelijk klei op te trekken, pas dan kun je weer 100 of 200 gram erbij nemen. Die fruitschaal begint als kommetje voor 5 olijfjes, dan wordt het een schaaltje voor een bolletje ijs met aardbeien, dan een soepkom (vissoep of een minestrône?), dan een saladeschaal (ik denk aan heerlijke griekse salde met sla, tomaat, feta en zwarte olijven) en pas dán een fruitschaal. Dus doorzetten kun je hier zeker leren. En het leuke is dat diezelfde cursist in de eerste les super trots is op het olijvenbakje dat ze heeft ontworsteld aan de klei.
Nederigheid
Dit klinkt hoogdravend misschien, maar dit komen veel mensen zeker tegen. Als het mee zit met pottenbakken kun je prachtige vormen maken. Al snel denk je dat je alles aankan. Tot je een beetje overmoedig bent en je de een na de andere vorm onder je handen voelt instorten omdat je nonchalant bent, ongeduldig wordt, te veel je wil op de klei oplegt en niet luistert naar wat de klei je vertelt.
Ook ontdek je dat, hoe meer je kan, hoe weinig je nog weet. Hoe meer je leert, hoe meer je beseft hoeveel er nog te leren valt op het gebied van pottenbakken. Dat maakt dat het pottenbakken blijft boeien en dat je meer wilt weten en blijft leren
